Logo Perfect Holiday

Kraj Walia

Stolica: Cardiff
Waluta: funt brytyjski (GBP), 1 GBP = 100 pensów
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: walijski, angielski
Napięcie: 240 V
Powierzchnia: 20 779 km²
Ludność: 3,1 mln

Cardiff

Przepiękny półwysep Gower, urwiste klify i arcyciekawa stolica Walii.

Informacje ogólne

Region Cardiff i południowa część kraju odgrywa najważniejszą rolę w życiu kulturalnym, gospodarczym i politycznym Walii, będąc jednocześnie jednym z najciekawszych kierunków turystycznych. W krajobrazie dominują wzniesienia pełne pól uprawnych i pastwisk, podzielonych gęstymi żywopłotami, prowadzącymi turystów do chętnie odwiedzanego Parku Narodowego Breacon Beacons. Spoglądając z wysokich brzegów na wijącą się w dole rzekę Wye oraz podróżując po tej typowo walijskiej krainie, wszędzie można wyczuć obecność kultury celtyckiej oraz docenić nieskazitelne uroki Walii, które pomimo kapryśnej pogody przedstawiają się wyjątkowo ciekawie.

Głównym ośrodkiem regionu i całej Walii jest Cardiff – stolica z prawdziwego zdarzenia przypominająca największe miasta Anglii. Nie brakuje tam doskonałych hoteli, markowych sklepów, siedzib ważnych firm i banków oraz ciekawej oferty kulturalno-rozrywkowej. Obecnie mieszka tam ponad 300 tys., z czego duży procent stanowią studenci uczący się na tamtejszych uniwersytetach. Miasto może zaskoczyć rozmiarem, gwarnymi pubami, eleganckimi restauracjami oraz ekskluzywną zabudową i kilkoma ciekawymi zabytkami.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Cardiff położone nad rzeką Taff, u jej ujścia do Kanału Bristolskiego, od początku istnienia było rybacką wioską, powstałą w I-II wieku jako osiedle rzymskie, przebudowane w kolejnych stuleciach przez Normanów. Miasto zyskało na znaczeniu dopiero po XIX-wiecznej rewolucji przemysłowej, zakończonej sukcesem dzięki pokładom węgla kamiennego i rozwojowi portu otwartego w 1839 r. Prawa miejskie Cardiff otrzymało dopiero w 1905 r., a funkcje stolicy Walii przejęło 50 lat później, zyskując przy swej skromności międzynarodowy koloryt.

Z racji tego, że w Cardiff nigdy nie było średniowiecznej starówki, zwiedzanie polega głównie na wypatrywaniu wiktoriańskich perełek z XIX wieku. Jeszcze przed wybuchem I wojny światowej powstała elegancka dzielnica sąsiadująca ze wspaniałym Cathay Park, przy którym można obejrzeć przykładowo interesujący i pełny historycznych odniesień budynek ratusza City Hall. Zbiory monumentalnego gmachu Muzeum Narodowego obejmują wiele dziedzin współtworzących historię i kulturę Walii, dlatego jeśli ktoś jest zainteresowany dziejami tego kraju, powinien szczegółowo przemierzyć muzealne sale, by odkryć tajemnice związane z najodleglejszymi czasami. Ważną częścią miasta jest Cardiff Bay – dawna dzielnica portowa, w której zabytkowe doki przekształcono w nowoczesne rozwiązania architektoniczne, takie jak Walijskie Centrum Milenijne, w którym można obejrzeć koncerty muzyczne i przedstawienia teatralne, zrobić zakupy lub wypocząć w restauracji. O dawnej świetności portu przypomina ogromna zapora Cardiff Bay Barrage oraz szereg budynków pełniących przed laty funkcje portowe. Kolejną dzielnicą godną uwagi jest Butetown, której symbolem są zabudowania wyniosłej giełdy węglowej Coal Exchange oraz Ośrodek Historii i Sztuki Butetown. Po przeciwnej stronie miasta, w zacisznej dzielnicy Llandaff, wznosi się katedra przechodząca na przestrzeni wieków liczne modernizacje architektoniczne, uszczuplone zniszczeniami z okresu II wojny światowej. Dumą Walijczyków jest natomiast Millenium Stadium – nowoczesna arena rozmaitych sportów, o historii których najciekawiej opowiada wynajęty przewodnik oprowadzający turystów po zakamarkach stadionu. W Cardiff można jeszcze zwiedzić Muzeum Historii Narodowej urządzone w ciekawym zamku wraz ze skansenem na wolnym powietrzu oraz udać się do centrum, gdzie stoi Cardiff Castle – jeszcze jeden symbol miasta. Zamek położony jest na zielonym wzgórzu i swój ostateczny wygląd otrzymał w XIX wieku, chociaż początki sięgają starożytności. Wśród szeregu wieżyczek na zewnątrz wyróżnia się ciekawa wieża zegarowa, natomiast wnętrza zdumiewają historycznym wystrojem i kolekcją muzealną. Zamek można uznać za serce Walii, w którym zawsze coś się dzieje i przed planowaniem wycieczki do tego kraju, trzeba wciągnąć Cardiff Castle na listę najciekawszych miejsc. Jeżeli ktoś chce dobrze zjeść powinien koniecznie odwiedzić dzielnicę portową, natomiast najlepszą kawę można wypić w dzielnicy kawiarń Mill Lane.

Kuchnia

Kuchnia walijska różni się znacznie od angielskiej, gdyż w dużej mierze czerpie z bogactw natury i inspirowana jest pięknymi pastwiskami oraz hodowlą owiec. Wszechobecna jest także baranina i jagnięcina i na tym właśnie mięsie bazuje większość potraw. Popularne w Walii są małże i różne wodorosty, które dodaje się do chleba i serów z mleka owczego.

Najpopularniejsze dania:

Cawl – gulasz z jagnięciny, baraniny lub wieprzowiny z dodatkiem porów i różnych warzyw.

Bara Lawr – specjał z wodorostów morskich przypominający sushi, z różnymi dodatkami: ryż, ryby czy jajka.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Welsh rarebit – grzanki z żółtym serem wymieszanym z piwem lub mlekiem oraz masłem.

Welsh cakes – okrągłe ciastka pieczone w specjalnym naczyniu maen, wyrabiane ze smalcu, mąki, jajek, rodzynek.

Bara Brith – ciasto owocowe z kandyzowanymi skórkami owoców i rodzynkami.

Obyczaje

Na skutek zatartych różnic kulturowych większość Walijczyków nie różni się specjalnie od Anglików i panują tam podobne wzorce zachowania. Warto jednak pamiętać, że typowy Walijczyk śmiertelnie się obrazi, jeśli nazwie się go Anglikiem, uchodzącym w Walii za przedstawiciela odrębnego narodu. Walijczycy są dumni ze swojej tożsamości i długiej historii związanej z chrześcijaństwem, które jest obecnie dominującą religią, chociaż z XVII-wiecznych ruchów religijnych wywodzą się także prezbiterianie. Patronem Walii jest św. Dawid, którego święto obchodzone jest hucznie 1 marca – St David’s Day. Nie należy się dziwić, jeśli na znakach drogowych i wielu innych miejscach dostrzeże się symbole zapisane celtyckim językiem, aczkolwiek głównym językiem kraju jest angielski. Z walijskim językiem można także spotkać się na prowincji, a sama nazwa Walia jest wyrazem pochodzącym od germańskiego słowa „Walha”, oznaczającego nieznajomego lub cudzoziemca, chociaż według innej teorii pochodzi od nazwy celtyckiego plemienia „Volcae”. Sami Walijczycy natomiast nazywają swój kraj Cymru, a na siebie mówią Cymry, co w walijskim języku odnosi się do krajan i rodaków.

Aktywny wypoczynek

Wycieczki Fakultatywne

Hrabstwo Monmouthshire – najbardziej angielski zakątek Walii znany jest nie tylko z historii pełnej angielsko-walijskich konfliktów, ale również z normańskich zamków piętrzących się w dolinie rzeki Wye. Strategiczne fortyfikacje na przestrzeni wieków strzegły dostępu z Anglii do południowej Walii, często przypadając jednej bądź drugiej stronie. Pasjonująca wycieczka powinna odwiedzić takie miejsca związane z historią fortyfikacji jak: Grosmont, Skenfrith, White Castle, Monmouth, Chepstow, Reglan i Caldicot. Za najcenniejszy zabytek Monmoutshire uważane jest jednak opactwo Tintern, inspirujące przede wszystkim artystyczne dusze. Przepiękne położenie klasztoru doceniali liczni malarze i pisarze, w których ślad poszli turyści pragnący zobaczyć tę malowniczą ruinę pochodzącą z XIV wieku.

Newport – jedno z największych miast Walii położone jest przy ujściu rzeki Usk do Kanału Bristolskiegi, dzięki czemu zawdzięcza swój XX-wieczny rozkwit. Tzw. „nowy zamek” został zbudowany nad rzeką już w wieku XII i dał początek rozwijającej się osadzie, która z kolei w XIX stuleciu stała się bastionem czartystów – ruchu społecznego domagającego się demokratycznych praw wyborczych. Pozostałości normańskiego zamku można oglądać do dziś, niemniej okazalej prezentuje się katedra o randze świątyni biskupiej oraz posiadłość Tredegar House położona nad jeziorem w przepięknym parku rekreacyjnym. Podczas zwiedzania warto jeszcze zwrócić uwagę na pewną konstrukcję – Transporter Bridge, czyli unikatowy most transportowy zbudowany do obsługi statków. Ponadto Newport pełen jest pubów, restauracji i życia nocnego przenoszącego się wieczorami na oświetlone neonami ulice.

Caerleon – dawna warownia rzymskich legionistów związana jest z legendą o królu Arturze, który właśnie w tym miejscu miał posiadać swoją siedzibę – słynny Camelot przekształcony później na Caerleon. Chociaż do tego miana pretenduje jeszcze kilka innych miejsc, szczególnie w Kornwalii, warto poznać kilka atrakcji miasteczka w postaci łaźni i amfiteatru rzymskiego, o których najlepiej opowiada muzeum Legionów eksponujące znaleziska archeologiczne z całej doliny rzeki Usk.

Bleanavon – idealny przykład wiktoriańskiego miasteczka, które dzięki wspaniałemu położeniu u źródeł rzeki Llwyd oraz doskonale zachowanej architekturze z doby rewolucji przemysłowej, zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Najważniejszym miejscem jest tam Narodowe Muzeum Górnictwa prezentujące „na żywo” czasy największego prosperity przemysłu węglowego. Warto zjechać pod ziemię w kasku i z latarką w ręku, by przekonać się na własnej skórze w jakich warunkach pracowali przed laty górnicy i jaką role odegrali w historii regionu. Równie ciekawa jest zabytkowa huta zaliczająca się do największych tego typu w Wielkiej Brytanii.

Swansea – ważny ośrodek Walii konkurujący z Cardiff o miano najważniejszego miasta nie ma być może jednolitego centrum, ale jest za to zaskakująco rozległy i skupia się między wodami zatoki a wzgórzami. Tamtejsze hotele rozlokowane wzdłuż wybrzeża mają widok bezpośrednio na morze i szeroką, piaszczystą plażę, aczkolwiek nie jest to prężnie działający kurort ze względu na niezbyt interesującą zabudowę, wśród której można jednak wypatrzyć ciekawe miejsca. Należą do nich: dzielnica portowa z malowniczą mariną oraz Narodowe Muzeum Wybrzeża, eksponujące za pomocą nowoczesnych technik wystawienniczych rozmaite dziedziny związane z morzem i przemysłem.

Półwysep Gower – najpiękniejsze scenerie południowej części Walii można znaleźć właśnie na całkiem sporym półwyspie oblewanym wodami Kanału Bristolskiego na zachód od Swansea. Pierwszy zakątek całej Wielkiej Brytanii, który uzyskał status parku krajobrazowego, charakteryzują wspaniałe klify, niesamowite formacje skalne i piękne plaże smagane silnymi wiatrami. Najważniejszym kurortem półwyspu jest Mumbles z ulubionym przez turystów deptakiem spacerowym zakończonym molo. Niezwykle urocze są tamtejsze plaże przy zatoce Caswell Bay, natomiast restauracje uchodzą za najlepsze w Walii. Ładnie prezentują się także ruiny zamku zbudowanego przez Normanów, chociaż konkurują z nimi pozostałe warownie rozrzucone po terenie całego półwyspu (m.in. Pennard, Penrice, Oxwich, Weobley Castle). Romantycznym, choć niebezpiecznym miejscem jest cypel Worms Head w kształcie wielkiego robaka, natomiast najbardziej intrygują tajemnicze pieczary pochodzące z zamierzchłych epok, znajdujące się nieopodal Port Enyon. Z kolei w jeszcze innej jaskini – Paviland Cave, odkryto szkielet myśliwego, żyjącego na półwyspie w epoce kamienia. Legendarnym miejscem położonym w sercu półwyspu, w pobliżu wsi Reynoldston, jest grobowiec pochodzący sprzed 6 tys. lat, zwany kamieniem króla Artura, a więc i w to miejsce dotarły legendy związane z domniemanym władcą.

Park Narodowy Brecon Beacons – rozległe wzgórza wspaniałego parku są doskonałym celem weekendowych wypraw dla miłośników gór, fotografii podróżniczej i długich wędrówek po dzikich bezdrożach. Bliskie położenie w stosunku do angielskich miast West Midlands sprawia, że częstymi gośćmi są tam mieszkańcy sąsiedniego kraju. Władze parku dla turystów przygotowały sieć szlaków o różnym stopniu trudności, wiodących często w pobliżu wodospadów, szemrzących potoków oraz ruin zamków. Na terenie parku znajdują się także ciekawe szczyty do zdobycia: Pen-y-Fan (886 m n.p.m.) i Corn Du (873 m n.p.m.), a do najbardziej obleganych szlaków górskich można zaliczyć trasę wiodącą wokół Llanddeusant z wejściem na Fan Brycheiniog (789 m n.p.m.). W parku nazywanym w skrócie BB znajdują się również liczne jaskinie, bezludne wrzosowiska i polodowcowe jeziora, których odkrywanie jest najcenniejszym turystycznym doświadczeniem.

Abergavenny – głównym magnesem przyciągającym turystów do miasteczka nazywanego „bramą Walii” jest wrześniowa impreza Food Festival pełna atrakcji związanych z kulinariami, a także pozostałości normańskiego zamku wybudowanego w okresie rządów króla Henryka I (XII w.). Interesujące są również wnętrza kościoła Church of St Mary skrywające grobowce normańskich możnowładców oraz Town Museum najlepiej opowiadające historię regionu.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Harlech – nadmorskie miasto znane jest przede wszystkim z interesującego zamku, będącego jedną z najwspanialszych fortec tzw. „Żelaznego Pierścienia”, którym Anglicy w XIII wieku postanowili opasać podbitą Walię. System zamków ufundował król Edward I, a właśnie Harlech Castle jest najpiękniej usytuowany, na wzgórzu, z którego można podziwiać rozległą Zatokę Cardigan i wody Morza Irlandzkiego aż po wybrzeże półwyspu Llyn i góry Snowdonii. Wejścia na zamek strzeże olbrzymia brama prowadząca na dziedziniec, natomiast już z daleka w samej sylwetce budowli można wypatrzyć potężne wieże i cylindryczne baszty. Zwiedzającym udostępniono pomieszczenia królewskie, salę audiencyjną i kaplicę, których zwiedzanie zabiera turystów w odległe czasy angielskich i normańskich władców. Warto pamiętać, że zamek jest jedną z głównych atrakcji Walii i został wpisany w roku 1986 na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Góry Rhinog – surowe pasma przepięknych gór mogą dostarczyć turystom wielu emocji za sprawą przepięknych widoków i niekiedy najbardziej wymagających szlaków Walii. Warto mieć przy sobie aparat fotograficzny, by zrobić zdjęcia niesamowitej przyrody i jezior skrywających się górskich przestrzeniach, spowitych często nastrojową mgłą.

Carmarthen – uważane za najstarsze miasto Walii, Carmarthen, związane jest ze znanym z arturiańskich legend czarodziejem Merlinem, który właśnie tam miał się urodzić i zostać pochowanym w pobliskim Abergwili. Chociaż legendy mają własne życie, realna historia miejscowości związana jest z rzymską osadą Maridunum (szczątki rzymskiego fortu zachowały się do dziś) i królem Edwardem I, który w XIV wieku nadał miastu przywilej targowy. Większość mieszkańców posługuje się tam językiem walijskim, który można usłyszeć na organizowanym od XV wieku turnieju śpiewaków. Miasto może zaczarować swoją prowincjonalną atmosferą, zamkiem zachowanym we fragmentach oraz zabytkowymi domami okalającymi starówkę. Po sfotografowaniu pozostałości rzymskiego amfiteatru można wybrać się do pobliskiego Abergwili, gdzie miłośnicy legend powinni zbadać tajemnice Wzgórza Merlina – rzekomego miejsca pochowania czarodzieja.

Park Narodowy Pembrokeshire Coast – wspaniały park chroniący morskie wybrzeże, pełne wymarzonych szlaków pieszych prowadzących do osad z epoki żelaza i komór grobowych epoki kamiennej. Jedna z tras wiedzie także do plaży, z której św. Patryk na początku V w. miał wyruszyć na chrystianizację Irlandczyków. Z przepięknych plaż i wysokich klifów znany jest odcinek parku między Amford a Milford Haven, natomiast Mynydd Preseli to pasma górskie, w których urzędowali celtyccy druidowie. Najpiękniejszym jednak odcinkiem jest zatoka St Bride's Bay z rozrzuconymi po morzu wysepkami zamieszkiwanymi przez rozmaite ptactwo morskie.

Saint David's – chociaż jest to najmniejsze miasto Walii, uchodzi za duchową stolicę i symbol kraju dzięki katedrze św. Dawida, która od średniowiecza przyciąga pielgrzymów i turystów zafascynowanych celtyckimi legendami dotyczącymi walijskiego patrona. Św. Dawid bowiem miał ufundować w tym miejscu, w V w. n.e., pierwsze opactwo benedyktyńskie, zastąpione przez obecną świątynię, której budowę rozpoczęto w 1115 r. Katedra jest wspaniała, wzniesiona na planie krzyża i zwieńczona potężną kwadratową wieżą. Wewnątrz znajduje się mnóstwo zabytków zarówno architektonicznych, jak i sakralnych oraz liczne grobowce walijskich osobistości. Najważniejszym skarbem jest relikwiarz św. Dawida, który zastępuje skradziony w XIII wieku oryginał. Ponadto warto zwrócić uwagę na wieżę Tower Gate – jedyną zachowaną bramę dawnego zespołu katedralnego oraz przyjrzeć się Pałacowi Biskupów z interesującym oknem rozetowym.

Bristol – miasto z charakterem, które pomimo panującego tam smogu i wielkiego ruchu potrafi zaskoczyć kosmopolitycznym urokiem i tradycjami morskiego portu, kontrastującymi ze zmodernizowanymi przestrzeniami miejskimi. Nazwa ponad 400 tys. Bristolu leżącego przy ujściu rzeki Avon do Kanału Bristolskiego oznacza właśnie „miejsce za mostem”, które stanowi odrębną jednostkę administracyjną i tzw. hrabstwo ceremonialne. Bristol nie każdemu się spodoba, ale jeśli ktoś zdecyduje się na zwiedzanie tej części kraju, powinien obejrzeć kilka ciekawych miejsc związanych z długą historią sięgającą okresu wczesnego średniowiecza. Dzieje miasta zaczynają się w XI wieku, w epoce normańskiej, gdy w anglosaskiej osadzie Brycgstow zbudowano jeden z najpotężniejszych zamków w kraju (istniał do XVI w.) i założono port. Szybki rozkwit nastąpił dzięki morskiemu handlowi winem, tytoniem i niewolnikami oraz odkryciom geograficznym, ponieważ właśnie z tego portu w roku 1497 żeglarz John Cabot wypłynął na poszukiwanie Nowej Funlandii i drogi do Ameryki. Kolejne wieki to już czas rządów Kościoła Anglikańskiego, rozwój przemysłu okrętowego i era handlu niewolnikami. Niekorzystnie na historii odbiło się zniszczenie części miasta podczas II wojny światowej, niemniej Bristol postawił na szybką odbudowę i postęp techniczny związany przykładowo z produkcją znanej na całym świecie marki Rolls-Royce. Między odnogami rzeki Avon usytuowane jest serce miasta, gdzie przy głównych ulicach stoją eleganckie, wiktoriańskie kamienice. Warto przespacerować się wzdłuż nabrzeża ulicą Narrow Quay, pełną sklepów i kawiarni oraz zawędrować do centrum sztuki współczesnej Arnolfini Gallery, które kusi swoimi niepowtarzalnymi zbiorami. Wielonarodowościowe społeczeństwo przewija się każdego dnia przez przyjemny park Queen Square z pomnikiem Wilhelma III i przeciska przez ruchomy most na Wapning Road do dzielnicy portowej, gdzie utworzono Muzeum Przemysłu związane między innymi z bristolskimi koncernami samochodowymi. Dawne doki dzielnicy portowej tętnią życiem właśnie dzięki muzeom, rejsom wycieczkowym i licznym knajpkom chętnie odwiedzanym przez turystów oraz młodzież kształcącą się na tamtejszych uniwersytetach. W jednym z doków można podziwiać SS Great Britain – pierwszy parowy transatlantyk na świecie, chociaż przy rei cumuje mnóstwo innych interesujących jednostek, np.: replika statku „Matthew”, którym  Cabot wyruszył odkrywać świat. Dzieje statków i morskich wypraw przybliża dodatkowo Muzeum Doków. Po chwili ekscytującego czasu spędzonego w interaktywno-naukowym centrum At-Bristol (@Bristol) i wędrówce popularną aleją spacerową z fontanną – Board Quay, można ruszyć na wnikliwe zwiedzanie arcyciekawego Muzeum Imperium Brytyjskiego i Brytyjskiej Wspólnoty Narodów oraz jednego z najpiękniejszych kościołów Anglii – XIII-wiecznego St Mary Redcliffe Church z cennymi skarbami kryjącymi się wewnątrz. Spora część zabytków koncentruje się przy zielonym skwerze Collage Green i tam wyróżnia się wspaniała katedra budowana przez kilka wieków począwszy od XII stulecia. Warto zobaczyć romańskie i gotyckie elementy rzeźbiarskie, bogato zdobione kaplice i samą sylwetkę świątyni wyglądającą ciekawie na tle bristolskiej zabudowy. Przyjemne chwile można spędzić w Brandon Hill – zielonym parku usytuowanym na malowniczym wzgórzu, na którego szczycie wzniesiono wieżę upamiętniającą 400-lecie wyprawy żeglarza Cabota. Jedynym wspomnieniem po dawnym zamku jest teren Castle Green, gdzie ścieżki spacerowe prowadzą wśród zielonych fos i do kościoła św. Piotra będącego pewnego rodzaju pomnikiem zniszczeń z II wojny światowej. Kiedy przyjdzie czas na kolejną przerwę, z ciekawości warto napić się dobrego piwa w pubie Hole in the Wall, którego legendy i nazwa krążą wśród piwoszy na całym świecie oraz zajrzeć do pubu Llandoger Trow, gdzie Daniel Defoe prawdopodobnie wymyślił postać Robinsona Cruzoe. W pobliżu znajduje się także najstarszy teatr w Anglii – Theatre Royal, otwarty w 1766 r. Warto zostawić trochę czasu na wizytę na przykrytym dachem targowisku St Nicholas Market koło Bristol Bridge oraz na zwiedzanie eleganckiej dzielnicy Clifton, gdzie na ulicach i placach, w ciągach prostych kamienic dominuje żółty piaskowiec. Właśnie w tej dzielnicy znajduje się najbardziej rozpoznawalny symbol Bristolu widoczny często na pocztówkach – wiszący most Clifton Suspension Bridge, z którego po raz pierwszy w historii skakano na bungee. Potężne dzieło ukończone w 1864 można zwiedzić na specjalnej wycieczce i spojrzeć na wspaniałą panoramę miasta z wysokości ponad 70 m. Ukoronowaniem zwiedzania powinna być wizyta na wzgórzu Clifton Downs, gdzie znajduje się obserwatorium, ogród zoologiczny i tajemnicza Jaskinia Olbrzyma. Turyści nocujący w Bristolu oraz mieszkańcy miasta wypoczywają najchętniej na plażach pobliskiego kurortu Weston-super-Mare. Bristol słynie także z wielu wydarzeń kulturalnych i popularnej sceny muzycznej, dlatego świetnie rozbudowana baza hotelowa czeka na gości przez cały rok.

Bath – główne brytyjskie uzdrowisko jest jednym z najelegantszych miast w kraju i jako jedyne dysponuje unikalnymi gorącymi źródłami oraz leczniczą wodą mineralną, której produkuje się do miliona litrów dziennie. Atmosferę gustu współtworzy tam oryginalna georgiańska zabudowa dominująca w Wielkiej Brytanii między 1714 a 1820 r. Pierwszymi kuracjuszami czerpiącymi z gorących źródeł byli Celtowie, a potem Rzymianie, którzy wznieśli wspaniałe termy (łaźnie). W kościele miejscowego opactwa, w roku 973 odbyła się koronacja pierwszego w dziejach króla Anglii – Edgara, natomiast z uzdrowiskowych zalet miejsca z chęcią korzystali następni władcy, kuszeni propozycjami mistrza ceremonii, którym w owym czasie był niejaki Richard Nash symbolizujący Bath w wielu obecnych przedstawieniach. Londyńskie towarzystwo zaintrygowane spotkaniami towarzyskimi, balami i romansami bardzo szybko uczyniło z Bath kultowe już miejsce rozrywki i wypoczynku. Bath odwiedza bardzo dużo turystów, pragnących uświadczyć dóbr słynnych łaźni Roman Baths, znajdujących się w dosyć zaskakującym budynku przypominającym nawet ogromną bibliotekę lub budynek administracji publicznej. W środku kryje się jednak Wielka Łaźnia z posągami sławnych Rzymian, Łaźnia Królewska dobudowana przez Normanów oraz Łaźnia Okrągła służąca ochłodzeniu po głównej kąpieli. Po skorzystaniu z szerokiej oferty różnych basenów i zabytkowej pijalni wód można z pełnym entuzjazmem i nowymi siłami wyruszyć na zwiedzanie sąsiadującego z łaźniami zabytkowego opactwa Bath Abbey, na dziedzińcu którego zawsze można spotkać żonglerów, grajków i wędrownych artystów. Jeszcze jednym etapem zwiedzania miasta jest spacer po przepięknej starówce wkomponowanej w malownicze wzgórza. Podczas wędrówki warto zwrócić uwagę na charakterystyczne ulice biegnące po łuku, Teatr Królewski i liczne muzea rozsławiające dodatkowo miasto swoimi unikalnymi zbiorami. Chcąc odpocząć od zwiedzania, warto usiąść w przytulnej kawiarence i pobudzić zmysły aromatyczną herbatą. Ze względu na dużą popularność turystyczną, Bath dysponuje wspaniałą bazą noclegową na każdą kieszeń.

Hrabstwo Gloucestershire – na północ od Bristolu rozciąga się typowo angielskie hrabstwo, które warto zwiedzić na wycieczce objazdowej, by zaznajomić się z prowincjonalnym urokiem Anglii Południowo-Zachodniej. Historia tego zakątka Wysp Brytyjskich sięga czasów rzymskich, w których legioniści stacjonujący nad rzeką Severn obserwowali sytuację polityczną w sąsiedniej Walii. Mieszkające tam plemiona Celtyckie zostały w następnych wiekach podbite przez Sasów w bitwie pod Dyrham (577 r.), niemniej region był słabo osiedlony ze względu na gęste lasy i dopiero w XVI stuleciu zaczął się rozwijać dzięki odkryciu złóż rudy żelaza. Malowniczo położone drogi prowadzą przez zielone pagórki i rzadko rozrzucone osady rolników mające opinię najpiękniejszych w Anglii. Z pewnością warto zajrzeć do stolicy hrabstwa – Gloucester, gdzie perłą starówki jest idealnie zachowana katedra z grobem Edwarda II i przepięknymi krużgankami, po których spacer jest niezapomnianym przeżyciem tym bardziej, że właśnie w tym miejscu nakręcono kilka scen z filmu o popularnym nie tylko w Anglii Harrym Potterze. Kto nie boi się zadyszki powinien wspiąć się na wysoką wieżę, by z góry sfotografować zabytkowe portowe doki, w których zorganizowano między innymi Muzeum Dróg Wodnych, sklepy, bary i restauracje. Dumą kolejnego miasta – Tewkesbury, jest jeden z najwspanialszych w Wielkiej Brytanii klasztorów, którego budowę rozpoczęto już w VIII wieku. Jest to wyjątkowe miejsce pod względem architektonicznym, z gmachami klasztornymi zwieńczonymi wieżą i najważniejszym budynkiem kościoła kryjącym wspaniałe kolekcje sztuki i grobowce potężnych średniowiecznych rodów. Unikatowe zabytki architektury saskiej znajdują się także w Deerhurst, aczkolwiek jeszcze ciekawszym miejscem jest Cheltenham słynące z ładnej zabudowy, parków i właściwości uzdrowiskowych. Tamtejsze solanki warto wypróbować osobiście, by z odnowionymi siłami ruszyć na zwiedzanie wspaniałej promenady, muzeum miejsca urodzenia kompozytora Gustawa Holsta i kilku innych placówek muzealnych. Miasto często gości rozmaite festiwale, więc przed wycieczką warto zwrócić uwagę na kalendarz sezonowych wydarzeń. Jednym z najpopularniejszych regionów tej części kraju są Wzgórza Cotswold – malownicze wzniesienia pełne zabytkowych dworów, średniowiecznych kościołów, wiosek wyglądających jak skanseny i poszczególnych miejscowości, z których każda kryje jakieś ciekawe miejsce, zabytek i aromatyczną herbaciarnię. Dla turystów przygotowano tam specjalne szlaki (np.: Cotswold Way) prowadzące miedzy innymi przez najciekawsze miejscowości: Lechlade-on-Thames,  Burford, Chipping Norton, Chipping Camden, Winchcombe, Nortleach, Cirencester i Stroud.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do Walii?
Podobnie jak w całej Europie najlepszymi miesiącami na zwiedzanie Walii są: maj i czerwiec z najdłuższymi dniami oraz wrzesień. Na najwięcej słońca można tam liczyć w lipcu i sierpniu, kiedy na plażach pojawiają się turyści najchętniej wypoczywający na wybrzeżu. Okres wakacyjny nie grozi jakąś szczególną spiekotą ze względu na położenie geograficzne i chłodny klimat (temperatury powyżej 26°C uważane są za upalne), a poszczególne zabytki można właściwie zwiedzać przez cały rok, z wyjątkiem grudnia i stycznia, kiedy jest nieprzyjemnie i wietrznie. Zimą jednak warto zwiedzać liczne muzea, które nie są zatłoczone, a ceny noclegów poza sezonem znacznie niższe. Należy jednak pamiętać, że fronty atmosferyczne w ciągu roku mogą powodować częste wahania temperatur, silne wiatry (wczesna wiosna i jesień), zmiany ciśnienia, mgły i częste opady deszczu. Większe miasta mają swój mikroklimat, z reguły cieplejszy i bardziej suchy niż otaczający je obszar.

Jaka waluta obowiązuje w Walii?
Walutą Walii jest funt brytyjski (GBP), 1 GBP = 100 pensów. Dla turystów z Europy jest to stosunkowo drogi kraj z wysokimi kosztami utrzymania i cenami za wstępy do placówek muzealnych itp. Ceny zależą także od standardu mieszkania oraz okolicy, w której się przebywa. W wielu miejscach, szczególnie w dużych miastach, można płacić euro po uśrednionym kursie.

Jaki czas obowiązuje w Walii?
W Walii od czasu polskiego odejmujemy 1 godzinę.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Jakie są ograniczenia celne w Walii?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty są potrzebne w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Walii?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są w Wielkiej Brytanii bezpłatną podstawową opieką medyczną. Świadczenia medyczne są na najwyższym światowym poziomie i nie ma problemu z dostępem do jakichkolwiek leków. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia. Szczegółowe informacje: www.ekuz.nfz.gov.pl i www.nfz.gov.pl

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do pobytu na terenie Wielkiej Brytanii jest ważny dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów Wielkiej Brytanii www.londyn.msz.gov.pl

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Wielka Brytania, Londyn, 47 Portland Place, W1B 1JH
Tel.: +44 2072913543 Tel.: +44 2072913520 Tel.: +44 2072913914 Tel.: +44 2072913900 Tel.: +44 2072913934 Faks: +44 2072913576 Faks: +44 2072913575
london@msz.gov.pl
www.londyn.msz.gov.pl
Telefon dyżurny po godzinach pracy placówki: +44 7939594278

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Instytut Polski w Londynie (Instytut Kultury Polskiej)
Wielka Brytania, Londyn, Swan House, 52-53 Poland Street, W1F 7LX
Tel. dyżurny: +442032062004
london.pci@instytutpolski.org.uk
www.polishculture.org.uk

Wydział Konsularny Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie
Wielka Brytania, Londyn, 73 New Cavendish Street, W1W 6LS
Tel.: +44 2072913900 Tel.: +44 2072913934 Tel.: +44 2072913914 Tel. dyżurny: +44 7939594278 Faks: +44 2073232320
londyn.konsulat@msz.gov.pl
www.londyn.msz.gov.pl

Clwyd

Gwynedd

Pembroke

Powys

Walia: Cardiff , Clwyd , Gwynedd , Pembroke , Powys

Wybierz region Cardiff , Clwyd , Gwynedd , Pembroke , Powys